Pogoda zbytnio nie sprzyjała, bo trochę mżyło, ale nie ma złej pogody na golfa przecież, prawda? Poza tym wygospodarowanie kilku godzin to święto, więc trzeba było korzystać.
Jak zwykle ledwo zdążyłem na pociąg, ale na szczęście się udało i o 15 rozpocząłem.
Trasa bardziej lesista niż wcześniejszy odcinek, mniej się idzie przez teren zabudowany, więc fajniej :)
Choć prawdę mówiąc drugiego lasu w okolicach Nieporętu już za bardzo nie widziałem, bo było ciemno, ale z tego co widziałem w świetle czołówki, wyglądał super.
W tzw. międzyczasie w Wieliszewie szybka kawa zrobiona na kartuszu, żeby nabrać animuszu, choć defacto, jak potem wlazłem w las już po ciemku to tyle animuszu z emocji nabrałem, że ho ho :), więc spokojnie mogłem się obyć bez, ale skoro niosłem, to trzeba było wykorzystać.
Idąc już po ciemaku robiłem hałasu za co najmniej trzech, żeby mnie żaden myśliwy za dzika nie wziął, plus do tego czołówka. Może przesadzałem z tym, ale uznałem, ze lepiej dmuchać na zimne.
I jak pisałem, z tych emocji zasuwałem jak mały samochodzik, także nawet mnie stopy przestały boleć (miałem nowe Aigle z Decathlonu, bo w końcu gdzieś je trzeba rozchodzić). Na koniec jeszcze zahaczyłem o cmentarz :) i na szczęście las się skończył, a ja znalazłem się w Nieporęcie, skąd autobusem o 19 wróciłem do Warszawy.
Podsumowując - 4h wystarczą, żeby wyrwać się z miasta na mikrowyprawę, przejść 17 km, trochę się zmęczyć i poobcować z przyrodą. Of kors wolałbym być gdzieś w górach, ale gdy się nie ma co się lubi, to się lubi co się ma :)
Kolejny etap w planach: Nieporęt - Zielonka.Może w ciągu kilku lat skończę cały WOT, jak w takim tempie będę to robił :)
Soundtrack do wypadu sponsorował Wietnam War Music :) Polecam!
PS. Polecam aplikację na telefon PTTK Mazowsze, wszystkie szlaki są i prowadzi jak po sznurku :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz